காயங்களின்றி பகிரப்படும் தழும்பு

நினைவில் வைத்துக் கொள்ளட்டுமென
உன் பயணங்களின் ஊடே 
என்னைக் காண அனுமதிக்கிறேன்

உற்சாகம் ததும்பிய மெளனத்தில்
புதிர் ஒன்றைக் கட்டுகிறாய்
தூக்கணாங்குருவிக் கூடென

விளக்கங்கள் தேவையற்றிருப்பதாய் நம்பும்
நேரடி விவாதங்களை
விரலிடுக்குகளில் பதியம் வைக்கிறாய்

கண்ணாடியில் கல்லெறிந்து
பிம்பங்கள் பரப்பிய உரையாடலில்
காயங்கள் இல்லை

குதிங்கால்வரை போர்த்திக்கொள்ளும் ஆடையினுள்
உன் கால்கள் போகும்பாதையை
முக்கோணமாய் வரைகிறேன்

நிர்வாணம் காணாத புணர்தலின் வழியே
காயங்கள் மறைந்ததன் ரகசியம் உடைக்கிறாய்
பங்கிட்டுக்கொள்ள என்னஇருக்கிறது?

கருணை கேடயமற்றது