ஞாபகத்தணல்

வீதியெங்கும் சிதறிக் கிடக்கும்
உன் நினைவின் வெப்பத் தணலில்
இதயம் கொண்டு நடை பழகுகிறேன்

அதன் மாமிச வாசனையில்
எனை சூழ்ந்த கனவுக் காட்சிகள்
கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்
செந்நாய் போல பிய்த்து தின்னுகிறது

நினைவுகளின் கூரிய பற்களிலிருந்து
நழுவிய மாமிசத்தின் துடிப்பினை
கண்ணீர் ஒழுக தப்பித்து

கருக்கலைந்த ஒரு தாயின்
அழுகை சத்தம் போல
மனமெங்கும் கனத்தபடி
திசை தெரியாது பயணிக்கிறேன்

மரணத்தின் வாசற்படியில்
கால் நீட்டி அமர்ந்திருக்கிறாள்
ஒற்றைக் கால் காதலி!