இப்படியாய் ஒரு கடிதம்

உன்னையெனக்கு
நெடுஞ்சாலை பிரிவிலுள்ள
ஒரு தேனீர் கடையில் அறிமுகம்

அவ்விரவு முழுவதும் நான் வேண்டுமென
நீ வினவ
நமட்டுச் சிரிப்புடன் ஒத்துக்கொண்டேன்

தூரத்தில் மின்னிக் கொண்டிருக்கும்
ஒரு தெருவிளக்கினை நோக்கியபடி
சிகரெட்டினை புகைத்துக் கொண்டிருந்தாய்

வெகு நேரமாய் அறை திரும்பாது
நீ நின்றிருக்க
இதற்குத்தான் வரவழைததாயா என்றேன்

தூங்குவதென்றால் தூங்கு என சொல்லி
அறையின் கதவை
வெளியே தாழிட்டுக் கொண்டாய்

இறுக மூடியும் தூங்கவியலா
என் கண்கள் முன்னே
பற்தடங்களும் நகக்கீறல்களும் முன்னிற்க

நான் தேம்பி அழுவது
காதுகளில் விழவும்-உன்
விழிகளை மெதுவாய் திறந்து மூடி

உன்னையேதும் செய்திட மாட்டேன்
அமைதியாய் தூங்கச் சொல்லி
போர்வை போர்த்தி விட்டாய்

அறையின் வெளியே
வெகு நேரமாய்
எதையோ வாசித்துக் கொண்டிருந்தாய்

காலையில் உன் முகவரி கொடுத்து
தோன்றும் போது
அழைக்க சொல்லி விடைபெற்றிருந்தாய்

அவ்வுரிமையில்
இம்மடல் வரைகிறேன்

என் வலது கழுத்தோரம்
நீளும் நரம்பினை-நீ
நாவால் வருடியபடி
புணர்ந்து செல்வாயா?

பின் குறிப்பு:
நான் இப்போது விலை மாது அல்ல!