டைரியின் மடிப்பிலொரு முத்தச் சத்தம்

இரயிலின் தடதடவென
காது அதிரும் சத்தம் தவிர்த்து
கீறிச்சிடும் ஓசை கண்முன்னிறுத்துவது

மிஞ்சிய பூவூடன் கூன்கிழவி
காற்று வாங்கும் இரயில் இருக்கைகள்
அவரவர் கூடு போகும் காதலர்கள்

எல்லா இரவுகளிலும்
வாசிக்கத் துவங்குவதும் அவனறியாது
அவனுள்ளிருந்து கடந்து போவதும்

வேலியோற ஓணான் கன்னியில்
தலைவிட்டு தலையெடுப்பது போலிருக்கும்
சன்னலுக்கும் இருக்குக்கைக்கும் நகருவது

பனிக்குடம் உடைந்தவள் போல
கதறியழுது கண்ணீர் ஒழுக சிரித்து
டைரியில் முகம் பார்க்கையில்

தோள் சட்டை பற்றியிழுத்து
முத்தமிட்டு கலைந்து போனது
அவனும் அவளும் தான்!