துணைக்கு அழுதல்

அங்குமிங்குமாய் புத்தகம்
அடுக்கி வைக்கப்பட்ட மேடையில்
சிதறிக்கிடக்கும் சில்லறைகளை

கையிலள்ளி மேலும் கீழுமாய்
குலுக்குகையில் எழும் ஓசை
அவ்வளவு ஆறுதலாயிருக்கிறது

உதட்டளவு மெனளத்திற்கும்
மனதின் பேரிறைச்சலுக்கும்
இந்த கோடை இரவில்,

நடுநிசியில் பசித்து அழும்
தாயில்லா குழந்தையின் மனதோடு
ஒத்திசைப்பதுபோலவேயிருக்கிறது

நீ
உடைந்து அழுததை நினைத்து
வேறென்ன செய்துவிட முடியும்?

சில்லறைகளை துளிகளாக்கி
விழிகளில் வழியவிடுவதே
ஆறுதலாயிருக்கிறது எனக்கும்!