தற்கொலைக்கு துணிந்த ஒரு இரவில்

அதுவரை புகைத்து பழகிடாதவன்
சிகரெட் ஒன்றினை பற்றவைத்து
கையில் சூடுவைத்துக்கொண்டான்

கானல் துறந்து மேகம் திரண்ட
யாமத்தின் இடுக்குகளில் சிதறிய
விரக்தியின் முட்கள் சூழ

பிஞ்சுக்குழந்தையின் புட்டத்தில்
விட்டெடுத்த ஊசியின் வலி தாங்காது
அழுமே அதுபோல வீறிட்டு அழத்துவங்கினான்

இரவின் நிசப்தங்கள்
அவன் காதுகளில் ஏதேதோ கொண்டு சேர்க்க
அறையின் கதவை தாழிட சென்றவன்

தெருவிளக்கிற்கு துணையாய் நின்றிருந்த
அவ்விரவின் கடைசி சந்தையிலும் விலைபோகாத
விலைமாதுவை அழைத்துச்சென்றான்

அவளுடனான அறிமுகத்தில் கவிஞன் எனவும்
தன் இடது தொடையில் ஒரு கவிதையும்
வலது தோளில் ஒரு கவிதையும்
எழுதி வாங்கி விடைபெற்று சென்றாள்!