இரவில் மெரினா

அடிக்கடி வானில் வந்து போயின
வெள்ளை நிற மின்னல் கோடுகள்

வருமிடம் கனிக்க முடியாததாகவும்
வளைவு நெளிவுகளோடுமிருந்தன

ஈரக்காற்றில்
உப்புக்காற்று மறந்து கண் நோக்க

பச்சை பூசிய வெள்ளை நிற
தெருவிளக்குகள் சாலையெங்கும்
வரிசை கட்டி நின்றிருந்தன

பால்யம் பேசும் வயதானவர்கள்
காதல் பேசும் இளவட்டங்கள்
தனிமை ருசிக்கும் தனியொருவன்

பிள்ளைகளோடு வந்த பெற்றோர்கள்
ரோட்டோரம் துயிலும் இருந்தும் இல்லாதவர்கள்
கூட்டம் கூட்டமாய் நரிகுறவர்கள்

குடிகாரனின் புலம்பல்
கார்களில் இருந்து எழும் ஒலி
உணவுக் கடைகள்

விலை மகள் விலைமகன்
திருநங்கை ஓரினச்சேர்கையாளர்கள் என
அவர் அவர் விருப்பபடி அவர் அவர்

வெட்டிக் கொண்டிருந்த மின்னல் கீற்றுகள்
துளிகளாய் துளிகளாய் பெரு மழையாய்
பொழியத் துவங்கியது....

கடலுக்கு
அலையின் கீதம் கேட்க துவங்கிற்று!