விடைபெறுதலின் நிமித்தமாய்

அவளுக்கான என் முதல் சட்டையும்
எனக்கான அவள் முதல் சுடிதாரையும்
அணிந்து வருவதென்பது தீர்மானிக்கப்பட்டிருந்தது

பரிச்சயமான இரயில் நிலையத்தில்
இருவரும் சிரித்து மகிழ்ந்த பொழுதினை
நினைவிலாட அவ்விடம் வேண்டுமென்றாள்

அவளோ நானோ அழுவது கூடாதென்றும்
தொட்டுப்பேசுதல் வேண்டாமென்ற
ஒத்திகையும் நிகழ்ந்திருந்தது அலைபேசியில்

கண்களைப் பார்த்தால் தன்னையிழந்துவிடுவதாய்,
இரவில் சந்திப்பதென நேரம் கூறியிருந்தாள்
ஞாபகமாய் ஏதேனும் வேண்டுமென வேண்டியிருந்தாள்

பரிமாறிக்கொண்டவைகள் யாவற்றையும்
தடம் தெரியாது தொலைத்துவிடச்சொல்லி
மூச்சுக்கொருமுறை சொல்லிக்கொண்டாள்

பயணத்தின் வழியெங்கும் கொஞ்சிப்பேசிய
எனது குறுஞ்செய்திகள் யாவையும் அனுப்பியபடி
கண்ணீர் பொம்மையை கூட இணைத்திருந்தாள்

திட்டமிடுதலில் ஒவ்வொன்றாய் நிகழ்ந்தேர
முன்னறிவிப்பில்லாது கலந்துவிட்ட காதலை
சபித்தபடி மடியில் சாய்ந்து கொண்டாள்

நெடுந்தூர பயணமோ கை கோர்த்தலோ
கனவுகளின் நிகழ்வுகளோ மடிந்து கொண்டிருக்கிறது
ஆதலால் முத்தமிடு என்றாள்...

இருவரின் இதழ்களிலும் நஞ்சுவாசனை!