இயலாமை

வாழும் கனவுகள்
கொளுத்த எல்லைக்கோடுகள்
கொண்ட தேசமிது

வேள்விகள் தடுக்க
இன வேலிகள் சூழ்ந்த
தேசமிது

பச்சைகள் கருகி
வெந்த தேகம் மண் புதைத்த
தேசமிது

கைகள் உயருவதற்கோ
உயர்த்துவதற்கோ வாழ்வுரிமை
வழங்கா தேசமிது

ஒருபிடிச்சோற்றிற்கும்
கண்ணீர் பரிசளிக்க வேண்டிய
தேசமிது

வறண்ட தொண்டைகளும்
வலுவில்லா தேகமும்
கொண்ட தேசமிது

விலா எழும்புகள் உடைத்து
மார்புகளறுத்து இன்புறும்
தேசமிது

அழு குரல்கள் யாரெதுவென
அறியமுடியா கூக்குரல் நிறைந்த
தேசமிது

தாய்ப்பால் புகட்ட
திண்ணையில் அமரமுடியா
தேசமிது

மூச்சுக்காற்றிற்கும்
எல்லைவகுத்து மனவுறுதி
குடிக்கும் தேசமிது

கை கோர்த்து துணிந்திடுங்களென
கை நீட்ட, கைகொடுக்கும்
தேசமெது?

நீங்கள் கைகள் பிசைந்தபடி
உச்சுக்கொட்டுவதில் உடைந்துவிடுவதில்லை
மேற் சொன்ன எதுவும்...

வேறென்ன? கடவுள்களையும்
மனிதாபிமானமில்லாதவனையும்
சபித்துக்கொள்ளுங்கள்

இயலாமையை மறைத்துக்கொள்ள
இதைவிட சிறந்த ஆயுதம்
கிடைத்துவிடப்போவதில்லை