அவன்(ள்) ஒரு தனிமை விரும்பி!

எல்லா இரவுகளிலும் மனமெனும் மதிலில்
மல்லிக்கொடியில் கவலைதொடுத்து
வந்தமரும் ஒரு பூனை

இரவின் நிறத்தினையொத்த

அப்பூனையானது
முந்தைய இரவின் தேடலையும்

இன்றைய விரக்தியின் உச்சத்தையும்
துண்டுதுண்டுகளாக்கி
தனக்கு ஏதுவாக சிதைக்கத்துவங்கியிருக்கும்

பெருமழையில் இலையடர்ந்த
வேப்பமரமொன்றின்
நிலவினில் ஆடும் கரும்பச்சையிலைகள்

அழுதுவிடு
என வேண்டுவது போலிருக்கும்

வெயில் இறங்கிய தார் சாலையின்
பின்னிரவுகளில்
மஞ்சளாய் படரும் விளக்கொளி,

கசிவேதுமின்றி
இதயத்தை கவ்விப்பிடிப்பது போலிருக்கும்

மரணத்தின் தேடல் விரும்பாமல்
உதடுகள் மெளனித்து உள்ளத்தில் சிதைவுரும்
யாவருக்கும் எளிதில் கிடைத்துவிடுகிறது

அவன்(ள்) ஒரு தனிமை விரும்பி!