தன திரும்புதல்

நீ வருவதற்கான சாத்தியக்கூறுகளற்ற
பொழுதறிந்தும்
மேய்ப்பனின் மனதோடு தேடுகிறேன்

உன் சீசா ஆட்டத்தில் மேலும் கீழுமாய்
நான் மட்டுமே மாறிக்கொண்டிருப்பதை
அறியாமலில்லை நடுவில் நீ

ஓர் பேய் மழைக்குப்பின் மரச்சரிவில்
எஞ்சிய தேங்காய் பொறுக்கும் சிறுவனுக்கு
பறவைக்கூட்டின் நியாயம் தேவையில்லை

காத்திருப்பின் அசாத்தியத்திற்குப் பின்
ஒரு மென்சோக குரலும்
தப்பித்தலுக்குமான விழியும் போர்த்துவாய்

தெரியும்...

திரும்புதல் குறித்த சமிக்ஞையின்றி
முன்னேறும் தடயங்களற்ற
காய் நகர்த்தல்கள் உன் பலம்

பழக்கப்படுத்திக்கொண்ட ஓர்
வேட்டை நாயின் மோப்பமாய்
என்னையறிந்திருப்பதும் உன் பலம்

முன்னெப்போதுமற்ற உன்
கேவல்களின் ஓசை
விடுவித்தலுக்கான அழைப்பு

அதுவும் தெரியும்...

புண் துளைக்கும் புழுக்கள்
கண்ணில் தட்டுப்படுவதில்லை
அப்படியே நீயும்

ஊனத்தின் பாத்திரமறிந்து
பிச்சையிட எத்தனிக்கிறாய்
கருணையின் சாயலோடு

காரி உமிழ்வதற்கான எச்சிலை
தக்கவைத்துக்கொண்ட உன்
காதலை நாய்க்கு அறுத்தெரி

இத்தனையும் தெரிந்தபின்
உன்னை சபித்துக்கொண்டிருப்பதில்
யாதொரு நியாயமுமில்லை

செத்தொழி