நம்பிக்கையின் உயிர் பறித்து

நாவின் ஒப்பந்தம் பிறழ்ந்த
கோடைக்கால உச்சியில்
பால் தப்பிய குழந்தையாய்

மெதுமெதுவாய் குரலேற்றி
சோழியின் உருட்டல்களாய்
வழிய விடுகிறாய் கண்ணீரை

தீர்மானித்து வைத்திருந்த
சொற்களை பாசியின் நழுவலாய்
செவி பாய்த்ததும்

தலைகீழ் கட்டி உரிக்கும்
ஆட்டின் தோலாய்
சரசரவென வெளியேறுகிறாய்

நம்பிக்கையின் உயிர் பறித்து